Geri dönüşüm yeni bir akım değildir. İnsanlık binlerce yıldır geri dönüşüm yapmaktadır.
İ.Ö. 400 yıllarında dahi geri dönüşüm yapıldığı ortaya çıkmıştır. Arkeolojik kazılarda elde edilen bulgularla, Bizans İmparatorluğu döneminde, Sagalassos'ta-Antalya'ya 110 km uzaklıktaki bi antik kent- geri dönüştürülen camlar kullanıldığı tespit edilmiştir. Ayrıca erken Roma döneminde bronz sikkelerin heykel yapımında kullanıldığı görülmüştür.
Savaş zamanı gibi olağanüstü hallerde, sikkeler, mücevherler ve bilimum el altında metal olarak bulunan eşyalar hep silah yapımı için kullanılmıştır.
Arkeologların buldukları kalıntılardan çıkardıkları sonuç; bu gibi olağanüstü hallerde geri dönüşüm ve tekrar kullanımın daha yaygın hale gelmesiydi. Kıtlık, salgın gibi zamanlarda da insanlar tutumlu davranıyorlardı. Böyle zamanlarda yeni bir şey çok nadir üretildiği ve bulması zor olduğu için kullanılanların geri dönüştürülmesi çok yaygınlaşıyordu.
Endüstriyel devrimden bir adım öncesi için kullanılanı atmak yoktu, dönüştürüp tekrar kullanmak, farklı bir şekle getirip tekrar ve tekrar kullanmak vardı.
Seri üretimin çığ gibi büyüyüp yayılmasından önce, bir ürünü dönüştürüp kullanmak yeni bir ürün alıp kullanmaktan daha ucuzdu ve yaygındı. Örneğin, bir eşya artık kullanılamayacak duruma geldiğinde, eğer cam, aluminyum gibi geri dönüştürülebilecek bir şeyse tekrar işlenir ve yeni bir eşya haline getirilirdi. İngiltere'de, sobalarda arta kalan küller ve tozlar biriktirilerek tuğla yapımında kullanılırdı.
Yani, geri dönüşüm geçmişte, saf, kullanılmamış ürünler yerine sıkça rağbet edilen ekonomik bir yöntemdi.
Endüstri Devrimi ve Geri Dönüşüm
Seri üretimin yaygınlaşması ile yeni ve kaliteli ürünler hem daha ucuza bulunuyor, hem de bir kenara atıldığında tekrar yenisine ulaşmayı kolayca mümkün kılıyordu.
Yine de, 1929 yılında ortaya çıkan dünya ekonomik krizinde insanlar, güçleri yeni şeyler almaya yetmediğinden ellerinde olanı dönüştürmüş, tekrar ve tekrar kullanmıştır.
2. Dünya Savaşı Dönemi
Savaş sırasında, ekonomik yetersizlikler ve kıtlık insanları sarmalarken, geri dönüşütürmek oldukça yüksek rağbet görmüştür.
Savaş için ayrılan harcamalar ve kaynakların ayrımı çok fazla olduğundan, sivil halka çok az bir pay kalmasına neden oluyordu. Pek çok temel ihtiyaç maddesi ve malzeme denizaşırı ülkelerdeki cepheler için toplanıyordu. Bu sebeple halk elindekini daha dikkatli kullanmaya ve kullandığını dönüştürüp tekrar kullanmaya devam etti.
Ayrıca, geri dönüşüm bir vatanperverlik göstergesiydi. Ülkeler kampanyalar düzenleyerek metal, muhafazalı fiber bağışlarını sağlamışlardır. Evlerde geri dönüşümün tercih edilmesi aynı zamanda denizaşırı ülkelerdeki cephelere daha fazla kaynağın ulaşması demekti.
Savaş sona erdiğinde, kaynakların korunmasına ilişkin çalışmalar, Japonya gibi doğal kaynaklar bakımından zengin kimi ülkelerde devam ettirildi. Bunun yanında, ABD gibi kimi ülkelerde de geri dönüşüm unutulmaya yüz tuttu.
1940 ve 1950'li yıllarda, katı atık sahaları çöp toplamak için ucuz bir yöntemdi ve geri dönüşüm de pek popüler değildi.
1970'lerde geri dönüşüm tekrar popüler oldu ve geri dönüşüm merkezleri oluşturulmaya başlandı. 1960'lerda başlayan çevresel hareket büyük bir destek bulmuştu ve toplumsal bilinç gittikçe artıyordu.
Geri dönüşüm tarihinin dönüm noktasını uluslararası geri dönüşüm sembolü oluşturmuştur.
Sembol, azaltmak, tekrar kullanmak ve geri dönüştürmek aşamalarını temsil etmektedir.
İnsanlık var olduğu sürece geri dönüşüm de olacaktır.